Historia
Istnieją wydarzenia, które zachowują się w pamięci na zawsze. Daty, które powracają, ożywiają, które się wspomina.
Taką datą dla historii naszej szkoły jest rok 1909. Wtedy pierwsi uczniowie przyszli do szkoły mieszczącej się w budynku Fausta, przy obecnej ulicy Walcowniczej. Pierwszy rok szkolny rozpoczęło 120 uczniów, a pierwszym nauczycielem był p. Jan Gedych.
W 1911 roku szkołę przeniesiono na obecną ulicę Młodą. Niestety podczas I wojny światowej, w 1915 roku, szkołę zamknięto. Zawierucha wojenna spowodowała, iż naukę wznowiono dopiero po odzyskaniu niepodległości.
W 1922 roku w Falenicy istniały dwie szkoły. Jedna dwuklasowa z pięcioma oddziałami, druga jednoklasowa z czterema oddziałami. Szkoły te połączono w 1923 roku. Warunki lokalowe były bardzo trudne. Szkoła nie miała własnego budynku. Lekcje odbywały się w prywatnych willach "Kożucharew", "Bajka", "Wenus". Ponieważ liczba uczących się dzieci wzrastała, zaczęto myśleć o budowie szkoły. Plac pod budowę oraz plany ofiarował inżynier K. Hanneman.
Ważną datą w dziejach szkoły jest rok 1929. Wtedy nastąpił podział na dwie szkoły: nr 1 (obecnie Szkoła Podstawowa nr 76), która pozostała w starych budynkach oraz nr 2 (obecnie SP 124), która przeszła do własnego, nowego gmachu.
Kolejna pamiętna data w dziejach naszej szkoły to nadanie imienia. 26 listopada 1930 roku Kuratorium Okręgu Szkolnego w Warszawie nadało Szkole nr 2 imię Stanisława Jachowicza. Szkoła otrzymała także Sztandar. Imię nadało kierunek pracy z dziećmi, stało się symbolem wychowania dobrego, uczciwego człowieka, prawdziwego patrioty. Mobilizowało nauczycieli i uczniów do codziennej, rzetelnej pracy.
Niestety te dobre lata dla falenickiej oświaty przerwał wybuch II wojny światowej. W wyniku nalotów spłonął budynek Szkoły nr 1, więc dzieci z obu szkół uczyły się w gmachu Szkoły nr 2. Nastały ciężkie lata dla szkolnictwa. Władze okupacyjne wprowadziły liczne ograniczenia i represje. Skreślono z listy uczniów dzieci żydowskie. Skasowano podręczniki do języka polskiego, historii i geografii. Obowiązywały 4 godziny tygodniowo nauki języka niemieckiego. Władze okupacyjne nakazały 28 marca 1940 roku usunąć ze szkoły godło państwowe.
W klasach pozostał krzyż i portret Marszałka Józefa Piłsudskiego. Jednak nie był to jeszcze koniec nieszczęść, które spadły na szkołę. W czerwcu 1940 roku budynek szkoły został zajęty przez wojska niemieckie, a szkołę przeniesiono do Miedzeszyna. Od kwietnia 1941 roku władze zabroniły szkole używania imienia patrona Stanisława Jachowicza. Obowiązywała nazwa "Publiczna Szkoła Powszechna nr 2 w Falenicy".
W roku szkolnym 1944/45 szkoła ponownie zaczęła używać imienia swojego patrona. Niestety tylko do 1950 roku. Do szkoły uczęszczało wtedy 218 dzieci , ale ich liczba stopniowo wzrastała.
1 września 1945 roku dzieci rozpoczęły naukę w budynku szkoły przy obecnej ulicy Poezji 5. Szkoła nr 1 zajęła pierwsze piętro, a szkoła nr 2 parter i sutereny.
W związku z rosnącą liczbą uczniów zorganizowano Komitet Budowy Szkoły nr 1 i rozpoczęto budowę gmachu szkoły przy ulicy Kościelnej, obecnie Bartoszyckiej. Budynek oddano do użytku w 1953 roku, ale decyzją władz szkolnych przeniosła się do niego szkoła nr 2 i funkcjonuje w nim do dziś.
Przez kolejne lata szkoła gościła w swoich murach coraz więcej uczniów. Rozwijała się, powstawały pracownie przedmiotowe, modernizowano budynek.
7 maja 1994 roku dzięki staraniom Rady Pedagogicznej szkole przywrócono imię Stanisława Jachowicza. Było to wydarzenie ważne, prestiżowe dla społeczności szkolnej.
W 2021 roku oddano do użytku nowy gmach, do którego przeniosły się oddziały edukacji wczesnoszkolnej.
We wrześniu 2024 roku nastąpiło uroczyste otwarcie nowej hali sportowej.
Szkoła dnia dzisiejszego mieści się w dwóch nowoczesnych, zadbanych budynkach położonych w sąsiedztwie lasu, sprzyjającym rozwojowi intelektualnemu i fizycznemu uczniów. To przede wszystkim szkoła przyjazna dziecku. To tutaj uczniowie na co dzień korzystają z nowoczesnych pracowni przedmiotowych, nowoczesnych boisk, hali sportowej, placu zabaw dla dzieci oraz mają możliwość poznawania świata przyrody przez bezpośrednio z nią obcowanie.
To miejsce, gdzie młody człowiek zdobywa wiedzę, umiejętności i spotyka ludzi, którzy starają się, aby odnalazł swoją dalszą drogę w życiu.
Każdy z dyrektorów tworzył część historii szkoły, powodował, że rozwijała się, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom i potrzebom swoich uczniów.
Szkołą kierowali kolejno:
1) Antoni Haczyński 1926 – 1939
2) Kazimierz Stajuda 1939 – 1970
3) Mirosława Ciesielska 1970 – 1975
4) Marianna Krawczyk 1975 – 1986
5) Helena Kroszczyńska 1987 – 2009
6) Małgorzata Wysocka 2009 – 2024
7) Przemysław Fryza 2024 – do chwili obecnej